"وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لایَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ
بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا"
و هرکس تقوای اللهی پیشه کند،خدا برایش راه نجاتی قرار میدهد و از محلی که خود او هم احتمالش را نمیدهد،روزی اش می دهد و کسی که برخدا توکل کند، خدا برایش کافیست که خدا کارخود رامیرساند و خدا برای هرچیزی اندازه ای قرار داده" (طلاق/3)
یه وقتایی هست ادم فکرمیکنه برم به فلان دوستم پیام بدم حالشو بپرسم و یک خبری بگیرم ازش. بعد فکرمیکنه خب برم چی بگم؟ و واقعا چیزی به ذهن ادم نمیرسه. حالا اگه همون دوست بیاد پیام بده و سعی کنه حالتو بپرسه باز میبینی واقعا حرفی برای گفتن نداری. اصلا موضوعی به نظرت وجود نداره که درموردش حرف بزنید و حقیقتا این یکی از پدیده‌های عجیبیه که باهاش مواجه شدم اخیرا.
درواقع اخیرا داشتم فکر میکردم چیزی که مهم‌تر از ارتباط گرفتن و شروع یک دوستیه، نگهداری و دوام اون دوستیه. که حرف مشترک داشته باشید، سراغ از هم بگیرید( سراغ نگیرترین عالم هستم متاسفانه :/) و نذارید اون ارتباطه برای ماه‌های بسیار زیاد قطع باشه.
+ دیشب داشتم چت‌های واتس‌اپ رو اسکرول میکردم، رسیدم به چتم با یکی از دوستای دبیرستانم که دو سال و خورده‌ای پیش سر یچیزی بحثمون شد و ارتباطمون قطع شد. دیدم عکس یک آقایی شبیه به پدرش رو گذاشته که روبان مشکی گوشه‌ی قاب عکس هست. حقیقتا دلم گرفت. خواستم بهش پیام بدم تسلیت بگم ولی ترسیدم.(پدرش نبود، عموش بود)
++ اینکه روز اربعین با دوستت قرار بذاری که بری بیرون بنظرم اشتباه‌ترین کاریه که میتونی بکنی.
من با فیلم "چشمان آبی زهرا" با فلسطین آشنا شدم. تلویزیون به مناسب روز قدس پخش میکرد. غصب رو به معنای واقعی کلمه نشون میداد. بعدها از گوشه کنار میشنیدم درمورد فلسطین. میدونستم حمله میشه بهشون، میدونستم جنگه و در مضیقه ان. منتها چیزی که باعث شد عمقش رو درک کنم خوندن یه کتاب بود. "من پناهنده نیستم" رو به معرفی یکی از پیج های معرفی کتاب اینستاگرام خریدم و فقط میدونستم موضوعش فلسطینه. یک مدتی طول کشید تا شروع به خوندنش کنم و حقیقتا اون اوایل بخاطر تلخی داستان و حوادث سخت سراغش میرفتم ولی در نهایت ادامه دادم و با هر تیکه قبلم مچاله میشد از غمی که حتی تو شادی های داستان هم بود.
این روزها که درگیری ها شدت گرفته با هر استوری که میبینم، هر خبری که میشنوم دعا میکنم فلسطینی ها مغلوب نشن. دعا میکنم اسراییل ضعیف شه و حقیقت اینه خوشحال میشم از هر موشکی که از سمت غزه پرتاب میشه.
+اینکه بی طرف بخونیم داستان فلسطین و اسرائیل رو چیز مهمیه. نمیگم حرفای منو قبول کنید، فقط میگم خودتون بخونید درموردش.
++ جنگ و کشتن آدم ها خوشحالی نداره. چه مسلمان باشن چه مسیحی و چه یهودی. ولی وقتی با بمب سالها خونه هارو تخریب کنن و آدم هارو بکشن، وقتی خونه به خونه و محله به محله اشغال کنن و آدم هارو از خونشون با زور بیرون کنن، نمیشه و نباید ساکت موند.
